پوریا و پارسا

دلبندم هرچندقلب مادرحتی ازنوازش بال فرشته ها هم به روی معصوم تو بیم دارد اما مادرناگزیرشدازاین رنجی که به تورسیده  واکسن شش ماهگی نازنینم رویه روز دیرتر زدیم به خاطرتعطیلی عزیزم مامان فدای توانشالله هرچه زودترخوب شی   پسرخوشگل مامان توشش ماهگی با وزن هشت ونیم کیلووقد65 ودورسر44 ماشالله  پیوند=البته به خاطر تب ویروسی که ده روز پیش گرفته بودی یه کم ضعیف شدی ولی اشکالی تداره مامانی خیلی زود بازم خوب میشی   ...

فرزندم توامروزبرفرازی ایستاده ایی که هزارراه رامیتوانی دیدودیدگاه توبه توامان میدهدتاراه هاراتااعماقشان بپیمایی وآن لحظه هایی که تومیدانی ومیشناسی وخواهی شناخت به یادداشته باش وبه یادداشته باش که روزهاولحظه هاهیچگاه بازنمیگردندوبه زمان بیندیش وشبیخون ظالمانه زمان من لبریز ازگفتنم نه نوشتن بایدکه روبروی من بنشینی وگوش کنی ودیگرتکرارنخواهدشدامانگاه معصوم وکودکانه توخباثت زمانه را درک نخواهدکرد فرزندم آنچه واقعیت است بایدگفت این که چقدرنیازمند به توام فرشته زمینی من  ای فرشته ایی که پرکشیده ایی به سوی من تومیان  گل رخان نازنین  یگانه منی نگذارزمان مراازتوبگیردومرابه دست فراموشی نسپار تادم مرگ حصارزمان رابشکن ویادمرا ...

وقتی آرزوموبه بابانویل گفتم اونم خندید وقتی که فهمید آرزوکردم یه باردیگه بهم نگاه کنی وبخندی مگرآرزوی کمی است داشتن لبخندتو ولی عزیزم مامانی یه آرزوهایی واسه نی نی هاش داره که بایدهرچه زودتر برآورده شه چون اگه تووداداشی بزرگ شین دیگه به درد نمیخوره مامانی هم که دوتانی نی بیشترنمیخوادبیاره درحقیقت آرزوبه دل میمونه میخوام عزیزم باورکنی که مامانی خواست ونشد مبادا وقتی بزرگ شدی احساس کنی مامان سهل انگاری کرده نه عزیزم خدا صلاح نمیدونه  فرزندم  امیدوارم بابانویل به جای کادوی زیبا تقدیرزیبابراتون هدیه بیاره   عشق مامان پوریاوپارسا   ...

یادمان باشد باآمدن زمستان اجاق خاطره هاراروشن بگذاریم    تادچارسردی فاصله هانشویم   چنین باشورونغمه شعرودستان  خرامان میرسد ازره زمستان شمردم من زچله تا به نوروز نمانده هیچ جزهشتادونه روز کنون معکوس بشماریدیاران که درراه است فصل نوبهاران به صدیلداالهی زنده باشی اناروسیب وانگورخورده باشی  اگریلدای دیگرمن نباشم توباشی وتوباشی وتوباشی                          ...

خوشگل مامان مریض شده توسه ماهگی .عزیزم میدونی مامانو باباچقدرغصه خوردن فکرمیکردیم یه طوری شدی عزیزم هرچی شیرمیخوردی بلافاصله بالا میاوردی اونم باچه وضعی تا عصرمامانی پنج شش دست لباس میپوشوندبهت  ولی همون دقیقا اول همشون کثیف میشد مامان دیگه طاقتش تموم شده بود شب وروز برات گریه میکرد ازغصه شب وروز نداشتیم چندتادکترخوب بردیمت میدونی همشون چی میگفتن اینکه نی نی ما یه کم شکموتشریف داره زیادشیرمیخوره حجم معدش پرمیشه مجبوره بریزه بیرون دکترامیگفتن هردوساعت یه بار بایدشیربخوری که شماهم ماشالله به نیم ساعت هم راضی نبودی همش میخواستی بغل مامان باشی وشیربخوری تازه دکتر گفته هرباربعدازشیرخوردن یکی دوباربایدبادگلوتوبگیریم نبایدبغل مامانی...

بالاخره دوماه ازتولدته تاغاری مامان گذشته مامان هم کم کم داره قوای از دست رفته اش رو به دست میاره پارساکوچولو همچین تودل همه جاکرده که نگو همه فامیل دم به ساعت زنگ میزنن وهی اظهاردلتنگی میکنن که چرا نمیاریین پارسا روببینیم این وسط دلم به حال پوریای خوشگلم میسوزه بااین که بچه اس ولی مثل ادم بزرگ ها رفتارمیکنه اصلا به روی خودش نمیاره یه ذره حسادت تووجودش نیس برعکس وقتی پارسا گریه میکنه ناراحته میگه مامان پس چراتندتندبزرگ نمیشه بامن بازی کنه شش سالشه ومثل بیست ساله ها باپارسارفتارمیکنه نی نی مامان کل بعدازظهرروخوابه نی نی کوچولوی ماوقتی ازخواب بیدارمیشه وقتی داداشی پیشش باشه محاله گریه کنه فداش بش...

تاحالادیدی یه نی نی اینقدراروم باشه نی نی کوچولوی ما سه تابازی بیشتربلدنیس یابالوستر حرف میزنه مخصوصا وقتی روشن باشه یابادستاش بازی میکنه آخرسرهم که خسته بشه باکنترل tv                          ...

  ...

  امروز پارسای عزیزم 167امین روز زندگی پراز شادیته عزیزم چندروز حال خوبی نداری پیش دکتربردیمت یه کم سرماخوردی فندق مامان ازشانس تو امسال زمستون خیلی داره دیگه بی رحمی میکنه چندساله توشهرمون همچین برفی ندیدیم سال 86 اولین زمستون داداش پوریا بود یه همچین زمستونی بود پارسای مامان دیگه اون خنده هاتو نمیبینم عزیزم ای کاش مامان جای تومریض میشد کم مونده دیگه ناشکری کنم بگم خدایا دلت اومد فرشته کوچولوی منو از سرما زمستونت حفظ نکنی ولی عزیزم این چیزی نیس که به خاطرش ناراحت باشی بیادعاکنیم واسه اون نی نی های بدحال که خداهرچه زودتر شفاشونوبده وقول بده مامان روبه خاطرسهل انگاریش ببخشی            &nb...